Η σκέψη, το συναίσθημα, το σώμα και η συμπεριφορά συνδέονται άρρηκτα, επηρεάζοντας το ένα το άλλο. Αυτό αποτελεί μια βασική αρχή και η κατανόηση της είναι το κλειδί για την θεραπευτική αλλαγή.
Οι αυξημένοι ρυθμοί της καθημερινότητας, οι πληθώρα υποχρεώσεων, καθώς και οι διαφορετικοί ρόλοι που καλείται κάποιος να υιοθετήσει μέσα στην καθημερινότητα για να ανταπεξέλθει στις διάφορες απαιτήσεις ,αυξάνουν τα επίπεδα του στρες και του άγχους, αποδιοργανώνοντας με αυτό τον τρόπο την λειτουργικότητα του.
Το αίσθημα κόπωσης, η δυσκολία συγκέντρωσης, οι δυσκολίες στον ύπνο, το αίσθημα της μόνιμης εγρήγορσης, η ευερεθιστότητα και μια ακόμα πληθώρα συμπτωμάτων μπορούν να καταδείξουν πως τα επίπεδα του άγχους και του στρές στην καθημερινότητα κάποιου ατόμου είναι αρκετά υψηλά και χρειάζεται να ανακουφιστεί από αυτά.
Το αίσθημα άγχους μπορεί να γίνει η αίτια ανάπτυξης διαταραχών άγχους όπως είναι οι κρίσεις πανικού. Στόχος της ψυχοθεραπείας είναι να εντοπιστεί η πραγματική αιτία που γεννά το ασφυκτικό συναίσθημα άγχους, να σχεδιαστεί από κοινού με τον ψυχοθεραπευτή ένα θεραπευτικό πλάνο που θα δίνει τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης του άγχους με αποτελεσματικότητα, αποφεύγοντας το αίσθημα του πανικού σε μια στρεσογόνα κατάσταση προσφέροντας ανακούφιση.
Το αίσθημα της θλίψης για τον περισσότερο κόσμο είναι συνυφασμένο με την έννοια της κατάθλιψης. Η θλίψη είναι ένα συναίσθημα και θεωρείται φυσιολογικό να έρχεται κατά την διάρκεια ή μετά από έντονες περιόδους στην ζωή ενός ατόμου. Η κατάθλιψη είναι μια σειρά συμπτωμάτων που μειώνουν την λειτουργικότητα του ατόμου μέσα στην καθημερινότητα, η οποία συνοδεύεται από έντονα συναισθήματα θλίψης, κενού, απώλειας ενδιαφέροντος ή ευχαρίστησης, μειωμένη ή αυξημένη όρεξη, αίσθημα κόπωσης, έλλειψη ενέργειας, αδυναμία πραγματοποίησης καθημερινών αναγκών.
Με την σειρά τους, τα συμπτώματα αυτά επηρεάζουν και την συμπεριφορά του ατόμου που βιώνει αυτήν την δύσκολη περίοδο στην ζωή του. Τα έντονα συναισθήματα που συνοδεύονται από δυσλειτουργικές ή αρνητικές σκέψεις και συγκεκριμένα συμπτώματα, μπορεί να γίνουν η αιτία για την ανάπτυξη συναισθηματικών διαταραχών.
Ο φόβος είναι ένα δυνατό συναίσθημα που συχνά έρχεται να κατακλύσει τον τρόπο σκέψης κάποιου και να καθορίσει την συμπεριφορά του. Ο φόβος, πραγματικός ή μη, όταν ενεργοποιείται αποκτά τέτοια δύναμη, ώστε μπορεί και ρυθμίζει εκείνος την λειτουργικότητα του ατόμου και την συμπεριφορά του, δημιουργώντας την αίσθηση πως η συγκεκριμένη φοβία ορίζει και θα ορίζει την ζωή του χωρίς να μπορεί να ανακτήσει τον έλεγχο αυτής.
Συχνά οι φοβίες ευθύνονται για την απώλεια της απόλαυσης, της ευχαρίστησης δραστηριοτήτων ή πραγμάτων, καθώς ο άνθρωπος ο όποιος καταβάλλεται από κάποιου είδους ειδική φοβία στερείται και απομονώνεται. Η φοβία για κάποιους μπορεί να είναι διαχειρίσιμη, για άλλους όμως μπορεί να είναι επώδυνη, οδυνηρή και να συνδέεται με συναισθήματα άγχους ακόμα και με κρίσεις πανικού. Στόχος μέσω της ψυχοθεραπείας είναι η αναγνώριση της πραγματικής αιτίας της φοβίας, η διαχείριση αυτής ώστε να μειωθεί η έκταση που έχει λάβει στην ζωή του ατόμου και η μείωση των δυσάρεστων συναισθημάτων που δημιουργεί με τελικό προορισμό την ανακούφιση.
Οι ανθρώπινες σχέσεις αποτελούν ένα από τα μεγαλύτερα πεδία ενδιαφέροντος του ατόμου και συχνά το αίσθημα που συνοδεύει μια σχέση με έναν ερωτικό σύντροφο , με ένα σύζυγο, με την οικογένεια , με ένα φίλο είναι αυτό που θα οδηγήσει κάποιον στην διερεύνηση αυτού που νιώθει. Συχνά η επικοινωνία στις ανθρώπινες σχέσεις δεν είναι «καθαρή» και τα μηνύματα τα οποία στέλνονται μπορεί να αποκρύπτουν την πραγματική σκέψη και επιθυμία του ατόμου. Με αυτό τον τρόπο η επικοινωνία αποκτά χαρακτηριστικά επιθετικής , παθητικής ή παθητικό-επιθετικής συμπεριφοράς.
Σκοπός είναι η επικοινωνία να αποκτήσει ειλικρινή χαρακτήρα, να δοθεί έμφαση στην σημαντικότητα των ορίων, να βελτιωθεί η ποιότητα της σχέσης με τον εαυτό του ατόμου και να καλλιεργηθεί ένα έδαφος γόνιμης αλληλεπίδρασης στο οποίο θα ανθίσει η άνευ όρων αποδοχή, η γνησιότητα και η αυθεντικότητα.
Ένας από τους πολλούς ρόλους που έχει το άτομο μέσα στην κοινωνία είναι ο επαγγελματικός ρόλος, αφιερώνοντας πολλές ώρες από την ημέρα του στα εργασιακά του καθήκοντα. Η εργασία δεν αποτελεί μόνο πηγή ικανοποίησης και κοινωνικό-οικονομικού status, αλλά συχνά γίνεται και πηγή υψηλού στρές με αποτέλεσμα να παράγονται υψηλά επίπεδα άγχους. Η αποτελεσματικότητα του ατόμου που βιώνει αυτή την δύσκολη συνθήκη μειώνεται, ενώ η προσπάθεια για να ανταπεξέλθει αυξάνεται.
Αυτή η δυσανάλογη κατάσταση που δημιουργείται συχνά συνοδεύεται από έντονο άγχος, πίεση, αίσθημα ματαιότητας, έντονο αίσθημα κόπωσης, μείωση του ενδιαφέροντος για την εργασία, καθώς και αίσθημα απομόνωσης το οποίο βασίζεται σε αρνητικές σκέψεις. Ο ρόλος της εποπτείας από έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας παίζει εξαιρετικά σημαντικό ρόλο στην μείωση του εργασιακού stress , στην πρόληψη – αντιμετώπιση της επαγγελματικής εξουθένωσης, στην ενδυνάμωση της ομάδας, στην ανάπτυξη των ποιοτικών δεξιοτήτων, στην καλλιέργεια συλλογικού πνεύματος, στην ευελιξία κάτω από ψυχοπιεστικές συνθήκες.
Στόχος είναι μαζί με τον ψυχοθεραπευτή, μέσα από τον ρόλο του επόπτη, να δοθεί μια νέα διάσταση στην επαγγελματική ευελιξία, να σχεδιαστούν από κοινού τρόποι ανακούφισης, να αναπτυχτεί ένα προσωπικό επαγγελματικό στυλ, να εμπλουτιστεί η εργασία και να αναπτυχτούν αποτελεσματικές δεξιότητες, ώστε να αισθάνονται αυτοπεποίθηση οι εργαζόμενοι και να αντλούν ικανοποίηση μέσα από το παραγόμενο έργο.